Dit lyk of Suid-Afrika, soos altyd, op die rand van rampspoed omdraai. Indien net 90 van die byna 5 000 ANC-afgevaardigdes in Desember verlede jaar anders gestem het, sou ons deur ’n verbete aanslag teen die media, vrye meningsuiting, die regbank, regsoewereiniteit en die idee van ’n markekonomie moes leef.
Ons kon verval het in ’n dekade lange resessie met hiperinflasie, massiewe waardevermindering van die geldeenheid en die vernietiging van mense se welvaart.
Daar moet onthou word dat die gebeure wat ons byna in dié posisie geplaas het op die ANC se Polokwane-konferensie in 2007 begin het – die konferensie wat oudpres.
Jacob Zuma die leier van die party gemaak het. Slegs drie jaar vroeër, in 2004, het die ANC onder Thabo Mbeki sy rekordhoë parlementêre meerderheid van 69% behaal, die ekonomie het teen meer as 5% gegroei en algemene vertroue in die toekoms was hoër as ooit tevore. Die les is om nie oorgerus te wees oor waarheen die Cyril Rama-phosa-era sal lei nie.
