Nege dae lank nadat die sand op haar oudste se kis gegooi is, het ’n ontroosbare Adel Bekker bly was aan die verflenterde skooluniform wat hy aangehad het toe hy een oggend voor skool skielik met ’n samoeraiswaard doodgekap is.
Elke dag het sy in die agterplaas op die gras neergesak en die bebloede klere met seep en water skoongeskrop tot sy die laaste bloedspatsel uiteindelik op die negende dag uitgevryf het.
Maar die laaste beeld van haar vermoorde seun wat in ’n bloedplas op die skoolterrein lê, is ’n vlek wat Adel (35) nooit uit haar geheue sal kan was nie.
