Ek het nog altyd gedink alle advertensies is maar net nog ’n vorm van fopnuus. Blykbaar nie. Ek bewonder mense soos Riaan Cruywagen en Bobby van Jaarsveld wat met eer uit die stryd teen hul onderskeie siektes gekom het, en bereid is om hul herstel met ons te deel. Hul lofredes oor die medisyne wat hulle gesond gemaak het, klink so . . . wel, geloofwaardig.
En as daar nou een produk is wat ’n goeie kans het om ’n siekte in sy kanon in te stuur, dan is dit ’n behandeling vir ’n olike prostaat wat geadverteer word. Die vrou in die advertensie op die radio klink kompleet soos ’n matrone in ’n hospitaal. Sy vat duidelik geen twak van kabouters nie. Beslis niks van “prosse en state” nie.
Ek is nie so seker van die geloofwaardigheid van die opslaankerk in my middedorp nie. ’n Tyd lank was daar ’n bord op sy muur met die boodskap: “God is hier.” Ek het ’n paar keer in die week daar gaan aanklop om ’n afspraak te maak, maar sonder sukses.
