In ’n boks gemerk ‘Army 1975/76’ ontdek Theresa, die hoofkarakter in Marita van der Vyver se nuwe roman, ‘Grensgeval’, ’n bloedbevlekte brief wat ’n Kubaanse soldaat gedurende die Bosoorlog aan sy kind geskryf het. Hier is ’n eksklusiewe uittreksel.
Theresa vee oor haar oë, vat haar bril raak op die koffietafel langs haar, bekyk die foto weer om Theo te probeer herken. Dit was ’n hele paar jaar voordat sy hom as nagraadse student op Stellenbosch ontmoet het. Watter een van hierdie grynslaggende tienerseuns sou verander het in die gefolterde man wat sy liefgekry het? Dalk die maerste ou in die middel, die wilde bos swart hare, die skewe glimlag – tóé al? Ja, sy herken die kuite onder die toiingrige afgeknipte langbroek. Sy onthou hoe mooi sy bene altyd vir haar was, die lang lenige dye, die skerp knieë en gespierde kuite en dun enkels en smal Griekse voete.
Troep Theo van Velden in die somer van 1975-1976 “iewers aan die grens”.
