Klippe gee trefkrag aan ’n waterwys werf in die Paarl

Helia vertel sy het die styl van die huis in ag geneem met die ontwerp aangesien die hele tuin vanuit die huis gesien kan word.

“Dis belangrik om so ’n klein tuin op skaal te teken en só seker te maak dat jy nie te veel plante in die klein ruimte probeer inpas nie. Want as jy dit doen, maak dit net jou tuinwerk later meer, aangesien die plante mekaar met verloop van tyd oorgroei en kort-kort teruggesnoei moet word om dit in toom te hou,” verduidelik sy. “Die plante moet die grootte van die ruimte komplementeer, nie oordonder nie.“

Die Paarl raak baie warm in die somer en met die onlangse droogte maak dit net soveel meer sin om droogtebestande plante te kies. Ek het ook seker gemaak ons gebruik oorwegend plante wat by Cape Garden se produksieplaas op Vredendal gekweek is. Dié plante was reeds daaraan gewoond om in baie warm weer te oorleef, wat die aanpassing in die Paarl soveel makliker en vinniger gemaak het.”

Die Van Zyls het toegang tot die ontwikkeling se boorgatwater; daarby vang en gaar hulle ook reënwater op in twee 1 000-liter-tenks. Vir besproeiing is ’n drupstelsel geïnstalleer wat min water gebruik. Die plante word volgens hul behoeftes natgemaak – meer water vir die rose, minder vir die kaktusse en vetplante.

Ian sê hulle het juis besluit om dele van die tuin met klip te bedek en dit sodoende nog meer waterwys te maak. 

“Rondom die groot pot naby die voordeur is agaat-klippe wat ek by my broer se skoondogter Christine op Kakamas gekry het. Dit kom uit ’n ou, uitgewerkte myn in Namibië. Ons het ook tussen die plaveiblokke naby die stoep klippies gegooi. Daar is aanvanklik ’n grondbedekker tussenin geplant, maar om dit nat en aan die lewe te hou was ’n gesukkel in die hitte en die droogte, en dit het kosbare water gebruik.”

Die tuin gee die egpaar baie plesier. “Dit is vir ons wonderlik om ’n tuin te hê. En al het dit weekliks instandhouding nodig, is dit ’n heerlike stokperdjie,” vertel Mariaan. 

“Ian is die tuinier en plant graag nuwe vetplante en kaktusse tussen sy klippe. Hy dra spesiale klippe van oor die wêreld aan wat hy in die tuin uitstal. Ek hou weer van onkruid uittrek en om saam met Elle op die stoep te sit en die veranderinge van die seisoene dop te hou.”

Tuinelemente

Geen grensmure word in die ontwikkeling toegelaat nie, maar die heining van blousyselbos (Plumbago auriculata) dien dieselfde doel en is hoog genoeg vir privaatheid sonder dat dit die uitsig op die berge versper. Voor dit groei laer heinings van Australiese roosmaryn (Westringia fruticosa) en groengeel Coleonema ‘Sunset Gold’. Al drie plante is waterwys. Loof in kontrasterende kleure en teksture gee trefkrag aan die heining.

Ian het aanvanklik koivisse in die fontein gehad, maar die voëls het almal gevang. Nou is die dam ’n waterwyse fokuspunt met agate, blou sodalietstene en ander klippe uit sy versameling. Agter die fontein groei spekbome, afgewissel met skoonma-se-tong. Albei het ’n regop groeiwyse en wortels wat nie ’n probleem naby mure is nie.

Helia het ‘Simplicity’-rose in eenvoudige grys potte geplant as fokuspunt in dié bedding wat uit die leefvertrek gesien kan word. “Ek het ’n floribunda-roos voorgestel omdat dit ’n meer kompakte groeier as ’n hibried-teeroos is en ook gedink ‘Simplicity’ se pienk blomme sal mooi vertoon en kontrasteer met die blou blomme van die blousyselbos en Australiese roosmaryn van die heining daaragter,” verduidelik sy. “Boonop blom dié rose oorvloedig vir die grootste deel van die jaar.” 

Plaveiblokke van Hilstep Paving

Ian voed die rose in die klein roostuin gereeld met Ludwig’s Vigorosa, terwyl ’n dik deklaag van bas die grond bedek om die wortels koel en die grond langer vogtig te hou. Hier groei ‘Buff Beauty’, ‘Free & Loyal’, ‘South Africa’, ‘Not Simply Pink’, ‘Just Joey’ en ‘Burgundy Iceberg’-rose gelukkig saam.

Die paadjie van grys 40 x 40 cm-Raven-blokke sluit aan by die grys potte en plaveisel wat reeds gebruik is. Tussen die plaveiblokke groei silwertapyt (Dymondia margaretae), ’n inheemse, waterwys grondbedekker.

Wanneer dit gevestig is, vorm dit ’n pragtige platgroeiende mat. Bolangs hoef dit nie gesny te word nie, maar wel sywaarts as dit oor die plaveiblokke begin groei. Die blaarkleur sluit ook aan by dié van die plaveiblokke en potte, sodat alles saamwerk in ’n mooi geheelbeeld. Echinocactus grusonii-kaktusse groei in die drie hoë potte wat die lugreëlaar wegsteek. Boomaalwyne (Aloidendron barberae) is in potte in die grond geplant; dit beperk hul groei en keer dat dit te groot word vir die klein tuin. 

Ian het ’n rotstuin gemaak met die baie vetplante, kaktusse, klippe, stompe en klein tuinornamente wat hy oor die jare versamel het. Al die plante was eers in potte en het saamgetrek van hul vorige huis af. Hy vervang plante namate hulle te groot raak of doodgaan. Tydens verlede jaar se nat winter het van die plante weens te veel reën begin vrot.

Kokerboom (Aloidendron dichotomum)

Sagopalm (Cycas revoluta)

[Hul gunstelinge]

• Die skaars kokerboom (Aloidendron dichotomum) is Ian se gunsteling. “Hy wou nog altyd een in sy tuin hê,” vertel Mariaan. (Let wel, ’n mens het ’n permit nodig om dit aan te hou.)

• Die verskeidenheid rose in hul verskillende kleure. 

• Sagopalms (Cycas revoluta). “Dié kom van ons vorige tuin af en het binne twee jaar nadat ons hulle hier oorgeplant het, nuwe keëls gemaak.” 

• Boomaalwyne (Aloidendron barberae) gee hoogte en lok suikerbekkies.

• Woestynrosies (Echeveria-hibriede) met hul perfekte vorm is ’n goeie grondbedekker. “Die tarentale eet graag hul sappige blare,” vertel Mariaan, “maar gelukkig hou lae heinings wat Ian opgesit het hulle uit.” 

• Die spekbome (Portulacaria afra) agter die fontein en die verskeidenheid vetplante en kaktusse in die rotstuin.