Amanzimtoti
Ek hou van die klimaat op Amanzimtoti. Ons het nie regtig winters nie en die strand is altyd daar, gratis om te geniet.
Ons gesin – my vrou, Karmen, en ons drie kinders, Liam (10), Zoe (8) en Caleb (7) – is mal oor Baggies Beach, oftewel Warner Beach se swemstrand. Die seeswembad (foto bo) is ideaal vir kinders. Ek kan ook op die strand stap met Max, my staffie. Dis ook my gunstelingplek naby my huis om met my drone foto’s te neem.
Ek het al só baie in hierdie swembad geswem, maar was verras om te sien hoe dit van bo lyk.
Die foto is met my ou DJI Mavic Pro geneem, maar ek het onlangs die nuwer DJI Mavic Air 2 gekoop en geniet dit baie. Wind bly die grootste uitdaging vir my wanneer dit kom by drone-fotografie. Dit is nou maar ons kuslyn se swak punt. Hy waai gerééld!
As jy hier bly, swem jy nie sommer in die see in die winter nie – ons los daai vir die binnelanders! Die water is te koud in die winter. Ons is mos heeljaar hier en kan dus wag vir die water om warm te wees. Haaie? Nee, ek is nie bang vir hulle nie. Ek dink jy’ t ’n groter kans om die Lotto te wen as om deur ’n haai aangeval te word!
Ek het in KZN grootgeword en bly vir die grootste gedeelte van my lewe hier. In 2005 is ek Pretoria toe vir nege jaar, maar het teruggetrek met die eerste geleentheid. Dit sal maar altyd my tuiste wees. Dis ’n dorpie wat diep spore trap in jou lewe.
Ek is die bestuurder by Umbogintwini Riggers op ’Toti. Dis anders om by die see te werk en te woon as om hier vakansie te hou, maar dis steeds lekker om hier wakker te word oor naweke. Dinge is stadiger, rustiger, kalmer.
- Gerhard Britz. Instagram: @dronedad
Port Alfred
Hierdie foto is by East Beach geneem. Ek het dié branderplankryer dopgehou. Toe hy uiteindelik uit die branders kom, het hy my gesien en gewaai. Ek was gelukkig om die man in sy element af te neem. Hier is ’n baie vriendelike gemeenskap van surfers. Veral in die winter – toe ek hierdie foto geneem het – wanneer die noordwestewind waai, kom soek hulle die groot branders teen hierdie deel van die Sonskynkus.
Buiten branderplankry is die omgewing lekker vir allerhande avontuursporte. In en rondom Port Alfred het ons toegang tot riviere en strandmere waar hengelaars en kampeerders graag ontspan, en mense met bote kom ski en rondry.
Ek is ’n ywerige fotograaf en die kuslyn se dramatiese golwe, sagte laatmiddaglig en bedrewe surfers sorg dat ek altyd iets het om af te neem wanneer ek afstap see toe.
Ek het in Pretoria grootgeword, maar Port Alfred toe getrek om my vlieëniersopleiding by 43 Air School net buite die dorp te doen.
Ons het toegang tot ’n ongelooflike stuk lugruim wat van hier af noordwaarts tot in die Karoo strek.
Ons vlieg landwyd, maar min dinge klop die prag van die Oos-Kaapse kuslyn, veral uit die lug! As deel van ons opleiding leer ons om na aan die grond te vlieg. ’n Mens is dan die ene konsentrasie, maar soms skep jy asem en verwonder jou aan die landskap onder en om jou.
Die Oos-Kaap het nie ’n wafferse ekonomie nie, en hier is nie groot bedrywe nie. Maar vir ’n ontspanne leefstyl en lae lewenskoste is Port Alfred dié plek.
- Niel Niemann. Instagram: @neilwizard
Jeffreysbaai
Ek is ’n landmeter en het in 1996 Jeffreysbaai toe getrek, maar ek moet bieg dat ek nét in kusdorpe aansoek gedoen het vir werk! Ek is ’n surfer en die branders is een van die dinge wat my hierheen gelok het. Ek het my vrou, Tanja, hier ontmoet en toe was die koeël deur die kerk: Op Jeffreys sou ek bly.
Ek het in Kaapstad grootgeword, maar ek verkies die kleindorpse atmosfeer van Jeffreys. Met die verloop van tyd het ek gevind die alom-teenwoordigheid van die oseaan definitief goed is vir my fisieke en geestelike gesondheid.
Die dorp is ’n tipiese vakansiedorp in Desember en Januarie, terwyl die surfers in die winter kom vir die branders. My roetine is gewoonlik om soggens vroeg en laatmiddag met my hond te gaan stap; voor en ná werk.
Dit pas in by my fotografie, want ek dra altyd die kamera saam en hou van die sagte lig wat jy daai tye kry. Die see is onvoorspelbaar en jy weet nooit hoe jou foto’s gaan lyk nie.
Hierdie otter was baie nuuskierig en het uit die water na my toe gekom, eerder as wat ek na hom toe gekom het. Hy het my uitgekyk, in die lug gesnuif en my van elke kant benader – selfs hier voor my voete op die sand kom rol!
- Deon Lategan. Instagram: @deonlategan photographics
Nature’s Valley
In 2019 het ek Nature’s Valley saam met my ouers besoek en dadelik verlief geraak op die plekkie. Toe ons hier aankom, het ek geweet dat hierdie plek my nog báie sal sien.
Ek woon en werk op Stellenbosch, maar het in Maart 2020 plan gemaak om Nature’s op my eie te besoek. Ek het tyd gehad om die omgewing te verken en het veral die winkels en plaasstalle in en rondom die nabygeleë The Crags geniet.
Hier is só baie om te sien en te doen. Stap – teen die kus of in die woude – is hoog op die lys. In die woud kan jy soek na knysnaloeries bo in die blaredak.
Ek hou van hoe Nature’s Valley na aan die bedrywige Plettenbergbaai is, maar heeltemal weggesteek lê.
Selfs net die steil, kort pas waarmee jy van die N2 ry na Nature’s Valley is ’n ervaring.
Ongelukkig het nasionale inperking my besoek in Maartmaand kortgeknip, maar ek weet ek sal terugkeer. Dit is sulke goeie herinneringe – vir my was dit die laaste “normale” lewe wat ek geniet het voor inperking ons gehok het.
Nature’s Valley is soos geen ander plek waar ek al was nie. Maar jy hoef my nie te glo – gaan kyk self!
- Kerin Lowry. Instagram: @lowrys_lens
Mosselbaai
Ons is afgetree en woon al 40 jaar op Mosselbaai. Ek en my vrou, Rienie, het in Durban grootgeword en was dus van vroeg af lief vir die see.
In 1980 het my maatskappy – ek was in die visbedryf – vir my ’n keuse tussen twee poste aangebied: Johannesburg of Mosselbaai. Daardie jare was Mosselbaai nog ’n klein dorp, maar net een besoek was genoeg om ons te oortuig. Ons was nog nie ’n dag spyt oor die besluit nie. Dit was ’n wonderlike plek om kinders groot te maak; weg van die mal gejaag van die stad.
Mosselbaai het ’n wye keuse van uitgestrekte sandstrande, asook dele waar kinders in rots-poele kan baljaar. Hoewel ons van al die strande hou, bly Die Punt ons gunsteling. Ons gaan elke oggend voor sonop see toe.
Rienie en haar vriendinne swem in die natuurlike getypoel by Die Poort dwarsdeur die jaar, winter of somer. Ek swem saam in die somer, maar is andersins altyd op die uitkyk vir fotogeleenthede.
Die Punt lééf vroeg in die oggend: Brander-plankryers wat kom kyk hoe die branders lyk, ander wat kom vir koffie en gesels, die wat hulle honde of kleinkinders bring vir ’n stap, drawwers, en natuurlik die wat kom lyn natmaak. Die meeste kom elke dag, onder meer ’n papegaai genaamd Alex saam met sy baas... en daar word oor en weer gegroet en gesels soos die mense verby mekaar stap.
Hierdie foto is rondom vieruur die middag geneem terwyl ons oudergewoonte om Die Punt gaan stap het. Toe ons om die draai kom by Skurwebankies, sien ons dié twee daar sit met die inkomende gety – ’n uur later sou hierdie rotsbank onder water gewees het. Ek het eers gedink dit is toeriste, maar toe uitgevind dit is Van Zyls wat ook hier op Mosselbaai woon. My vrou het destyds vir hulle seun skoolgegee.
- Riaan Human. Instagram: @sunstomper
Witsand
Witsand is waar die Breërivier in die see uitmond by San Sebastianbaai, met Infanta wat oorkant die baai lê. Ek het op Heidelberg grootgeword en Witsand was altyd ons vakansiedorp, maar ek woon sedert 1991 hier en werk by die Anchorage Beach Restaurant & Bar. (My seun, Fredri, is saam met my op die foto.)
Van Junie tot November kom die walvisse kalf en baljaar in die baai. Gelukkig kry ons dan toeriste wat goed is vir die dorp deur die wintermaande. Die Breërivier is ’n hengel-paradys waar kabeljou, knorders en verskillende lynvis loop. Rotshengel, diepseehengel en vlieg-hengel is baie gewild.
Vakansietyd is die Breërivier ’n miernes van bote, van seilbote tot SUP’s (stand-up paddles). Van September tot April waai die Suidoos en kitesurfers van reg oor die wêreld kom wys hulle slag. Skuitbaai is dan ’n groot bedrywigheid van kleurryke vlieërs in die wind.
Witsand kan as ’n basis gebruik word om die omgewing te verken met agterpaaie wat jou neem na Malgas en die pont, De Hoop-natuurreservaat, Infanta, Waenhuiskrans, Vermaaklikheid, Jongensfontein en Stilbaai.
Dis vir my mooi wanneer die rivier soos ’n spieël lê met weerkaatsings van die blou lug en wolke of laatmiddagstrale van die son, die veldblomme in September, grysbokkies wat nog kom eet in jou tuin.
Ek verkies om vroegoggend te gaan stap net voor die son opkom en te sien hoe die lug verkleur. Maar laatmiddag is ook lekker; dan sit ek soms op ’n duin en kyk hoe die laaste strale verdwyn.
As die mis dik lê oor die see en jy ruik die sout seelug en reuk van seewier... Die rye skulpe en bloublasies op die strand na die wind se waai.... Dis alles mooi!
Almal sal jou vertel Witsand is hulle rusplek en hartsplek: Die plek waar hulle weer hulle siel kom voed.
- Annatjie Gunter. Instagram: @annatjiegunter
Gansbaai
Gansbaai is ’n spesiale plek. Almal ken mekaar, almal het ’n passie vir die see en geniet die natuur. Ek dink ook almal neem die lewe ’n bietjie minder ernstig op hier! Dis omgee-mense wat mekaar altyd sal help. Hier is ’n groot verskeidenheid van mense, van visserman tot dokter, en van klein entrepreneur tot groot sakeman – maar hulle kuier saam as gelykes.
Die leefstyl is ook besonders. Waar anders kan jy ná werk vinnig gaan visvang terwyl die son sak, of braai by die see, of gou ’n lekker snorkel gaan maak in ’n kelpwoud?
Ek was vier jaar lank op Gansbaai, eintlik op Franskraal reg langsaan (ek werk in die toerismebedryf, en Covid-19 het ons besigheid geknou, dus woon ek nou tydelik elders).
Ek kan my nie indink om nié by die see te bly nie. Op ’n warm dag kry jy altyd die koel seebries, en soggens of saans is daar die strand om te gaan stap. Die gemaklikheid wat jy ervaar wanneer jy op vakansie is – op Gansbaai word dit deel van jou daaglikse lewe.
Ek hou van die geluid van die golwe saans om my aan die slaap te sus. Die see hou my in tred met die natuur, en dít hou my siel gesond.
Ek het hierdie dolfyne afgeneem uit een van Marine Dynamics se rubberbote op ’n vaart naby Dyer-eiland. Ons het ’n klein skool gewone dolfyne naby die wrak van die Birkenhead teëgekom.
Dis nie ’n maklike foto om te neem nie, want hulle swem baie vinnig! Jy moet weer en weer probeer en neem gewoonlik honderde foto’s...
Die nadeel van uit ’n klein bootjie foto’s neem is dat die deining dinge moeilik maak, want jy bons die hele tyd op en af. Maar die voordeel is dat jy baie laer in die water sit, en ’n meer persoonlike foto van ’n dolfyn kan kry – jy’s op dieselfde hoogte wanneer een uit die water spring.
Dié dag het alles saamgewerk. Die lig was perfek, en ’n groepie van vyf of so het agter die boot opgekom. Ek het gereed gestaan en die skoot gekry met my Canon EOS 7D, met ’n Canon 70-200 mm-lens teen ’n sluiterspoed van 1/1000ste van ’n sekonde.
Die seelewe hier is besonders. Ons sien elke jaar die suidelike noorkapperwalvisse wat tot teen die kus kom – soms tot net 50 m van die rotse af! Maar my gunsteling is die boggelrugwalvisse wat jy gewoonlik dieper see-in sien.
Iets wat ek vir almal kan aanbeveel is om in die kelpwoude by De Kelders te gaan snorkelduik, veral in die stil baaitjie voor die Drupkeldersgrot. Min mense weet van die kleurryke onderwaterlewe van dié kuslyn, maar op ’n mooi dag is die water skoon en helder. As jy kinders het, kom span uit by Gansbaai se getypoel!
- Hennie Odendal. Instagram: @hennieodendal
Simonstad
Ek en my vrou, Chanté, het in Desember 2019 van Durbanville na Simonstad verhuis vir haar werk. Ons het verskriklik lief geraak vir die Kaapse Skiereiland en ek dink nie ons sal ooit weer trek nie!
Ek het op Vanzylsrus in die Kalahari groot-geword; dus bied die Skiereiland se verskeiden-heid vir my oneindige fotogeleenthede. Hier is soveel uiteenlopende landskappe en tonele net enkele minute se ry van mekaar af. Van Bouldersstrand se pikkewyne, Silwermyn se berge tot Muizenberg se surfers en Kaappunt se dramatiese kuslyn.
Sondae rits ons rond en Kalkbaai is ’n gunsteling. My mond water sodra ek die geur van varsgebraaide vis of calamari en tjips my tref, iets wat altyd dik in die lug hang by die eetplekke by die Kalkbaai-hawe. Jy kan vars vis ook koop, of in die strate stap en in koffiewinkels kuier.
Op Simonstad het wind vir ons ’n nuwe betekenis gekry (dit kan wáái hier!) maar die plek is só mooi dat jy dit maar verduur. Ons gunstelingstrand is Windmill, waar jy by riwwe kan snorkelduik. Die strand is beskut van die wind ook wat help! Dis die perfekte plek om af te koel op ’n warm somersdag.
Ek en Chanté ry fiets, roei kajak en vang vis. Smitswinkelbaai is net suid van Simonstad en tydens die nasionale inperking was die paar kilometer soontoe ons draf- of fietsryroete.
Die natuur is altyd naby op Simonstad. Ons sien gereeld walvisse in Valsbaai van ons stoep af, en saans soms ’n rooikat in die straat!
Dis ’n voorreg om hier te woon. Moenie volgende keer net deurry nie – kom ervaar die rustigheid.
- Rudy van Tonder. Instagram: @rudy_van_tonder en @grootdorsproduksies
Hondeklipbaai
Ek is van Centurion, maar ons het in 2003 ’n vakansiehuisie op Hondeklipbaai gekoop. Die huisie se naam is Hondver, want dit is hondver van Gauteng af!
Dis ons hartsplek – my man, Wessel, en seun, Joël, geniet dit vreeslik. Ons gaan gewoonlik in Desember sowat vier weke Hondeklipbaai toe. Dis te lank vir die troetel-diere om in die kennels te bly – dus kom hulle saam. Hier sit Gemmer en Impey – hulle waardeer ook ’n mooi sonsondergang!
As ons saam met die familie gaan, kry elke gesin ’n kamer. Die kinders slaap sommer op die vloer. Die huis het een badkamer en ’n long drop buite. Die mans word beperk tot die long drop...
Die huis is ongeveer in 1950 gebou deur die destydse visfabriek in Hondeklipbaai. Hier is hemelse vrede op Hondeklipbaai. Geen malls, geen toue en hordes mense nie. Partykeer voel elke dag soos ’n Sondag; só stil kan dit raak.
Soms vat ons vriende, maar meestal is dit familietyd. Ons speel speletjies, roei ’n bietjie in ’n bootjie en braai op die strand. Saans word soms konsert gehou, en almal wat saam in die huis bly moet ’n item lewer, kinders, grootmense, die hele lot! Daar word altyd baie lekker gelag.
My man is ’n ervare duiker en die see is sy “happy place”. As die mans kreef duik, pluk die vroue gewoonlik mossels. Ons stoom die kreef gaar. Dan eet ons die koppe en pote sommer so uit die pot as voorgereg. Die kreefstertjies gaan in die oond met ’n lekker botter-en-suur-lemoenknoffelsousie plus ’n strooisel kaas oor. ’n Skaaptjoppie van Garies of Springbok is ook hoog op ons lysie vir braaikos.
Die Weskus is nie aangeplak nie. Jy moet soms sóék vir die mooi, want op die oog af lyk alles dieselfde. Maar net totdat jy fyn kyk, want dan ontdek jy hemelse goed. Goed én mense van waarde. Daar is iets aan die hardheid van die plek wat jou hart sag maak. Hondeklipbaai het uiteenlopende mense. Skeppende mense. Oorlewingsmense. Kyk, as my man minder as ’n kilometer ver ry om “net gou” ’n tang of iets te leen vat dit hom partykeer vier uur!
Dít gee jou ’n idee van die mense hier. Ek love hulle.
- Juanita Oosthuizen Instagram: @juanitaoos1
Teken in en kry onbeperkte toegang tot 11 Afrikaanse tydskrifte en 35 koerante. Alles op een plek.
KIES JOU PAKKET
