Ek het jare lank in Afrika gereis en altyd probeer om so ver moontlik van teerpaaie af te bly.
Jare gelede is ek op pad na Dar es Salaam, al langs die kus van Mosambiek en Tanzanië op. Ek was nie haastig nie – ’n mens is nooit haastig in ’n 1957 Landie nie.
In Caia aangekom, wou ek die Zambezi oorsteek met ’n veerboot. Maar ’n lang tou vragmotors het by die veerboot gewag. Niks het beweeg nie. Ek het onraad vermoed, want verskeie kleiner voertuie het van voor af gekom, by my verbygery en padgegee. Ek ry toe by al die vragmotors verby tot aan die voorpunt van die tou. Van nuuskierigheid is die tronk mos vol en die kerk leeg. Daar kry ek ’n poliesman, wat homself ook as verkeersbeampte, rangeerder en onderhandelaar aangestel het.
